موسسه گفتمان تمدن نوین اسلامی از پیشگامان ترجمه ادبیات دفاع مقدس است که در سال 1394 فعالیت خود در این عرصه را آغاز نمود. این موسسه تاکنون بیش از 50 عنوان کتاب ترجمه نموده است. شبکه همکاران متخصص این موسسه تحلیل دقیق و علمی درباره زنجیره کامل فرآیند ترجمه ادبیات دفاع مقدس ایجاد نموده اند که میتواند فعالین این حوزه را یاری نماید. 
ترجمه معکوس ادبیات دفاع مقدس، ابزاری راهبردی در چارچوب پرداخت به مسائل تمدنی است. این ابزار اقتضائات و الزاماتی دارد و حدودکارکرد آن مشخص است. 

در پس بیانات مقام معظم رهبری در سال 1397 ترجمه معکوس ادبیات دفاع مقدس، به یک هدف در فعالیت های سازمانی برخی نهاد ها تبدیل شد.

دربکارگیری ابزار ترجمه معکوس ادبیات دفاع مقدس میبایست نگرش و روش دقیقی داشت و جایگاه این اقدام را شناخت و آن را ابزار به هدف تغییر نداد.

نیروهای صدام حسین در همان ابتدای جنگ خرمشهر را اشغال کردند. یکی از اهداف اصلی ایران در ابتدای جنگ آزادسازی خرمشهر بود و درنهایت بعد از 578 روز ایرانی‌ها توانستند خرمشهر را فتح کنند، اما خرمشهر بعد از جنگ کجا و شهر خرم پیش از جنگ کجا. عراقی‌ها خاک خرمشهر را به توبره کشیده بودند. کسانی که بعد از جنگ به خرمشهر می‌رفتند باور نمی‌کردند که این همان شهری است که پیش از این دیده بودند.نیروهای صدام حسین در همان ابتدای جنگ خرمشهر را اشغال کردند. یکی از اهداف اصلی ایران در ابتدای جنگ آزادسازی خرمشهر بود و درنهایت بعد از 578 روز ایرانی‌ها توانستند خرمشهر را فتح کنند، اما خرمشهر بعد از جنگ کجا و شهر خرم پیش از جنگ کجا. عراقی‌ها خاک خرمشهر را به توبره کشیده بودند. کسانی که بعد از جنگ به خرمشهر می‌رفتند باور نمی‌کردند که این همان شهری است که پیش از این دیده بودند.کتاب «پا به پای باران» دو گزارش از خرمشهر و آبادان است بعد از اتمام جنگ. در گزارش اول نویسندگان از زبان سربازان عراقی ماجرای غارت اموال مردمِ خرمشهر را شرح می‌دهند در زمانی که آنان شهر را تصرف کرده بودند، ماجرای اینکه چطور بعضی از سربازان آن‌قدر از این راه ثروتمند شده بودند که از ارتش عراق استعفا دادند، ماجرای کامیون‌هایی که هر روز از خرمشهر به بصره می‌رفتند. نویسندگان بعد از خرمشهر به آبادان هم رفته‌اند. اگرچه نیروهای صدام به آبادان هم حمله کرده بودند ولی رشادت‌های مردم نگذاشت که آنان موفق شوند، بااین‌حال آبادان هم دیگر آن آبادی پیش از جنگ را نداشت. خمپاره‌ها به همه جای شهر آسیب رسانده بودند.در گزارش دوم نویسندگان به سراغ مردم خرمشهر می‌روند تا ماجرای مقاومت حماسی مردم در برابر نیروهای صدام را بنویسند. با پدری صحبت می‌کنند که به اسارت گرفته شد و وقتی که به ایران برگشت فهمید که دو پسرش شهید شده‌اند. مادر همین خانواده تعریف می‌کند که چطور تا روزهای آخر جنگ در خرمشهر مانده بود و همراه با دیگر زنان هر کاری که از دستشان برمی‌آمد برای مقاومت می‌کردند، از درمان مجروحین و دفن جنازۀ شهدا تا رنده‌کردن صابون برای ساخت بمب. مش‌ممد از مسجدجامع خرمشهر تعریف می‌کند که یکی از مراکز مقاومت مردم بود و از اینکه زنان چطور بچه‌به‌بغل، اسباب زندگی را بر روی سر می‌گذاشتند و از شهر می‌گریختند.سرهنگی و بهبودی، نویسندگان این کتاب، در این دو گزارش نه‌تنها شرایط خرمشهر و آبادان بعد از جنگ را توصیف می‌کنند، بلکه از زبان مردم زندگی آنان در طول جنگ را هم روایت می‌کنند.

در زبان فارسی ضرب‌المثلی هست که می‌گوید: «زمستان می‌رود و روسیاهی‌اش به زغال می‌ماند.» حکایت زمستان، حکایت ظلم و ستم و خونریزی است و مبارزه با آن. حکایت ستمکارانی که با تمام قدرت و جبروتشان روزی از بین می‌روند و فقط بدنامی‌شان باقی می‌ماند. همانطور که شاه پهلوی از ایران رفت و صدام با همۀ قدرت و استبدادش در عراق شکست و همانطور که همۀ طاغوت‌ها از تاریخ محو می‌شوند. عباس را پدرش برای مبارزه با رژیم امریکایی پهلوی تربیت کرد. برادر بزرگش را که به زندان «ساواک» انداختند خودش شروع کرد به مبارزه. چند سال بعد انقلاب اسلامی ایران پیروز شد. عباس یک جوان انقلابی بود وسط درگیری‌های سیاسی انقلاب، که ناگهان صدام با همۀ لشکر و حمایت کشورهای متحدش به ایران حمله کرد. عباس دل از همه چیز کند و رفت به میدان جنگ. در جنگ اسیر شد و در دوران اسارت هم بعد از شکنجه‌های بعثی‌ها، افتاد به دست گروه‌های ضدانقلاب بدتر از بعثی‌ها.  روایت عباس از تمام این دیده‌ها، روایتی منحصر‌به‌فرد، گیرا و صمیمانه است که خواننده را با خود از این زندان به آن شکنجه‌گاه و از این میدان مبارزه به آن جبهۀ جنگ می‌برد. فجایعی که عباس حسین‌مردی شاهد آن بوده، فجایعی است که غالبا هیاهوی رسانه‌های جهانی بر آن‌ها سرپوش گذاشته‌اند و حالا شاید وقت آن است که این اعمال غیرانسانی خوانده و فهمیده شود.  خاطرات عباس حسین‌مردی را سعید عاکف جمع‌آوری و تدوین کرده که خود پرفروش‌ترین نویسندۀ جنگ در ایران است. کتاب‌های عاکف در ایران به تاثیرگذاری، صراحت و صداقت مشهورند، نویسنده‌ای که تحت تأثیر روایت‌های رسمی جنگ قرار نمی‌گیرد و آنچه را که دیده و شنیده، بی‌ملاحظه برای مخاطبانش می‌نویسد. این کتاب هم تاکنون در ایران 56 بار چاپ شده است و از مشهورترین کتاب‌هایی است که واقعیت وضعیت اسرای ایرانی را در چنگال صدام نشان می‌دهد